Mijn opa van moederskant was boer. Mijn moeder is dus een boerendochter. En wat is er leuker voor een klein meisje dan om bij je opa en oma te mogen logeren op een boerderij.... Daar heb ik echt gouden herinneringen aan....
Nu was mijn oma ook geen 'gewone' oma. Ze studeerde als jong meisje aan de 'kweek' en werd juf! Pas op haar dertigste trouwde ze met mijn opa en werd zo boerin. Het was geen gewone boerin dat begrijpt u wel. Mijn opa werd ook gewaarschuwd dat ze een 'burgermeisje' was en tot overmaat van ramp ook nog onderwijzeres. Dat kón echt niet goed gaan op de boerderij. Gelukkig had ze hulp in de huishouding en was er een boerenknecht zodat ze niet mee hoefde te werken. Ze kregen samen drie kinderen, en zijn toch echt gelukkig geworden al was het misschien een wonderlijke combinatie!
Oma was dol op kinderen. En ik was haar eerste kleinkind. Apetrots was ze op me. Het verhaal gaat dat opa op een nacht wakker werd van haar gehuil. Toen hij geschokt vroeg wat er was huilde ze: 'Oh ik moet er steeds aan denken dat er wat met Arja gebeurt, en dan word ik zo bang.... ' Die liefde was absoluut wederzijds. Ik logeerde heel graag bij oma. In de keuken stond een grote houten bank met een klep en daarin verzamelde ze knutselspullen: vouwblaadjes, draadjes, gekleurd papier, w.c.-rolletjes, kleurplaten etc. Als we er kwamen rende ik ( na een enthousiaste begroeting ) altijd naar die bank om te kijken of er nog wat nieuws in zat!
Die liefde voor oma Voskuil gaat zover dat zelfs mijn jongste dochter Sanne me toen ze nog klein was op een avond bij het naar bed brengen met een verdrietig gezichtje toevertrouwde: 'Mama, ik mis oma Voskuil zo!' Terwijl ze haar nooit gekend heeft. Zóveel heb ik blijkbaar altijd over haar verteld.
De foto's op deze lay-out lijken voor een buitenstaander hoogstens een paar ouderwetse zwartwitfoto's en niet eens van goede kwaliteit, maar voor mij zijn ze goud waard!
De linker foto is dan ook de enige foto ( voor zover ik weet ) waarop ik sta terwijl ik over 'de deel' loop, langs de koeien... Mijn moeder schreef erbij in mijn fotoalbum: 'Die akelige koe heeft me net over mijn neus gelikt! ' De andere foto vind ik ook geweldig. Daar zit ik tussen mijn opa en oma in op het bankje aan de zijkant van de boerderij. Ik was voor het eerst helemaal alleen aan het logeren. Mijn vader en moeder waren druk met de verhuizing van Goudswaard naar Harskamp, en mijn zusje Joke was nog een baby die borstvoeding kreeg dus die moest in de buurt blijven!
Na het bovenstaande begrijp je vast de titel beter die ik boven de scrap heb gezet: "gouden momenten"!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten