Lezen....

Ik ben dól op lezen en lees alles wat los en vast zit. Elk stukje krant en tijdschrift dat ik tegen kom moet ik gelezen hebben. Maar boeken, dat is toch het heerlijkst van alles. Stápels boeken lees ik, en allerlei soorten boeken. Naast goede christelijke romans en mooie literaire boeken ben ik ook verslaafd aan 'thrillers' en 'whodunnits'. En dan tot de laatste bladzijde raden wie de moord gepleegd heeft, en er toch nog naast zitten!
Lieke heeft dat duidelijk van mij geërfd. Als we op vakantie gaan worden er overal boeken tussen de bagage gepropt. Onder de autostoelen, in geheime vakjes, een paar in de koffer, etc etc. Lieke is inmiddels op een leeftijd gekomen dat we elkaars boeken lezen dus dan is het: 'Mam, heb je nog een mooi boek?' In de afgelopen vakantie was ze zo verdiept in een thriller dat ze niet meer op kon houden. We zouden die dag naar St. Malo gaan dus de reis ernaartoe kon ze rustig lezen. Toen we er uiteindelijk waren was de plot zo spannend dat ze echt niet meer wilde stoppen. Ze sjokte achter ons aan naar het centrum en viel daar op een bankje neer om verder te lezen. Geen beweging meer in te krijgen. Kijk maar naar de volgende Lay-out:


En wat vind je trouwens van de spreuk die ik erbij gezet heb?
You know you've read a good book when you turn the last page and feel a little as if you have lost a friend. ( Paul Sweeney )
(Vertaling: Je weet dat je een goed boek hebt gelezen als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen en je je een beetje voelt alsof je een goede vriend hebt verloren. )
Herkenbaar?