Be still.....

De laatste weken waren erg zwaar en moeilijk. Op dit blog heb ik het er niet over gehad. Over nieuwe papierlijnen e.d. bloggen is een stuk makkelijker dan over hoe het met je gaat.....

De Arboarts zit al een hele tijd in mijn nek te hijgen dat ik sneller moet herstellen van mijn burn-out dan ik doe. De laatste keer heeft ze besloten dat mijn eigen psycholoog het verkeerd aanpakt en mij doorverwezen naar een door haar uitgekozen bureau van psychologen. Zij zouden mij er wel 'even' bovenop helpen en dan kon ik weer snel aan het werk want ik was nu lang genoeg ziek en straks zou ik in een uitkering terecht komen en dat mocht niet gebeuren. Ik ga er niet teveel op in wat er verder gezegd is maar ik was behoorlijk overstuur. Ik was verplicht om naar die andere psychologische dienst te gaan anders zou ik niet meewerken aan mijn re-integratie.

Gert en ik hebben toen een week genomen om erover na te denken wat we hiermee aanmoesten want het voelde zo verkeerd! Misschien zouden ze me met tips en trucs weer een beetje oplappen maar was ik dan echt genezen? Als je er op je 45e eindelijk aan toe komt om allerlei dingen te verwerken moet je dat dan weer stoppen omdat een Arbo-arts dat wil?

In die week hebben we het er uitgebreid over gehad en er ook voor gebeden. Steeds meer kregen we de overtuiging dat ik dan maar mijn ontslag moest nemen. Op die manier zou ik me 'vrijkopen'  om op mijn eigen tempo beter te worden met mijn eigen therapeut.  Maar de financiele gevolgen zijn natuurlijk niet gering! Toch hebben we hier rust over gekregen en na een hoop geregel is in de afgelopen week de ontslagbrief de deur uitgegaan.

Heel spannend en ingrijpend. Het enige wat we nu moeten doen is ons in vertrouwen overgeven aan de Heere God. Hij leidt ons en Hij zal ons ook verder helpen.

Be still and know that I am God! ( Psalm 46:10)