Gescrapt met de Cricut!

Nou, mijn eerste scrap die ik gemaakt heb met de hulp van de Cricut is een feit…. Wat een heerlijk ding. Alle tijd die ik eerst kwijt was om met de Coluzzle de letters van de titel uit te snijden of om letters te stansen met de Quickutz, is nu teruggebracht tot een paar minuten. Er lagen nog steeds foto’s te wachten van Peter en Lieke toen ze geslaagd waren. Ik had er toen heel veel gemaakt, en omdat er toch best veel leuke bij zaten heb ik nu bij Peters L.O. ( een dubbele, anders had ik helemaal geen ruimte genoeg! ) de foto’s op het kleinste formaat laten afdrukken.( 9 x 13 ) Daarna ben ik aan de slag gegaan met mijn vierkantpons. Tja dat is wel een handpons maar omdat je aan de onderkant kunt zien welk deel van de foto je uitponst schuif je net zo lang met je foto tot je echt het leukste stukje hebt…Soms kun je uit één foto twee vierkantjes halen met een mooie actie erop. Zoals die waar Peter zijn diploma ondertekent. Ik heb er één uitgehaald met zijn hoofd ( en daar zo’n gek studentenpetje opgeplakt!) en één van zijn hand waarmee hij tekent. Alle vierkantjes ordelijk verdeeld over een lange strook die over beide pagina’s loopt. Hier en daar een ander vierkantje van een leuk papiertje, en het grootste deel van de L.O. is al klaar. Toen kwam de titel. En de Cricut dus… Eerst heb ik ‘geslaagd’ gemaakt met een ’shadow’-letter. Die is wat dikker en daar kun je de gewone letter dan opplakken. Bij VWO ben ik helemaal uit mijn dak gegaan. Lekker groot en heel grappig papier. Omdat ik de rest rustig in groentinten heb gehouden vond ik het vrolijke ‘click’-papier van Elsie er leuk bij passen om het toch wat uitbundiger te maken. Het was toch ook een hele blijde gebeurtenis!
Daarna heb ik nog wat ‘gespeeld’ met de Cricut. De balonnetjes ( een lange dunne, en een dikkere ) heb ik op twee maten gestansd en daar een klein zijden draadje aanvast geknoopt. De ‘tag’, het label met de tekst erop is ook met de Cricut gemaakt, en de hartjes die daar weer opzitten ook… Je bent misschien inmiddels wel benieuwd geworden. Hier komt de foto: ( als je erop klikt wordt hij groter, maar dat wist je misschien al! )

Jarig!

Vandaag ben ik jarig... Gisteren hebben we het gevierd. 's Middags en 's avonds zijn wat mensen geweest, en morgenochtend komen er ook nog een paar. Vanwege mijn gezondheid kan ik niet zoveel drukte aan, dus vandaag is een lekkere uitrustdag! En dat is ook wel nodig want ik heb een flinke hoofdpijn. Vanmorgen ben ik wel naar de kerk geweest, waar we een hele mooie avondmaalsdienst hadden met Ds. ten Hove. Vanmiddag een paar uur geslapen, dus het gaat nu wel weer.
Ik denk met veel vreugde terug aan gisteren. Alleen al dat elk van de kinderen zelf een cadeautje had gekocht was zó leuk. Van Peter kreeg ik een dagboek van Corrie ten Boom. Als echte 'wereldreiziger' met zijn OV-kaart had hij die op station Utrecht ( nou ja eigenlijk Hoog Catharijne ) gevonden bij boekhandel de Sjofar. Ik had een ander dagboekje van haar, maar die was inmiddels zo stuk gelezen, dat deze héél welkom was.... Lieke had mooie scrapspulletjes voor me gekocht. Leuk nieuw papier uit de 'Elsie' -serie, met lint erbij en een heel leuk stempel. Rianne had ook scrapboekpapier, stickers en een stempelkussen, alles in roze. Samen met Gert was ze langs de pizzeria gegaan om een pizzadoos te halen om alles erin te doen. ( wie het nog niet weet: een pizzadoos heeft dezelfde maat als scrapbookpapier ongeveer 30 x 30 ) En Sanne had een heerlijk Dove-badschuimpje! Toen kwam de klapper van Gert, 't is echt niet te geloven, maar van hem kreeg ik een enorm pakket waar een CRICUT-machine uitkwam. Dat is een soort computer waar je mee kunt stansen. Je kunt hem op elke maat instellen dus elke letter kan op allerlei maten gestansd worden. Je moet het zien om te kunnen geloven maar het is echt fantastisch! Op de foto zie je het apparaat met wat voorbeelden erbij.

De mogelijkheden zijn haast eindeloos.... Ik voel me net een kind dat in een speelgoedwinkel een enorm barbiehuis of legokasteel ofzoiets heeft gekregen. Af en toe moet ik mezelf nog steeds knijpen om te controleren of ik niet droom!
Rianne en Sanne hadden samen ook een soort van taart gemaakt. Ze hadden cakebeslag in een taartvorm gebakken en daar gesmolten chocola overheen gegoten. Toen de taart doormidden gesneden was hadden ze daar slagroom en aardbeienjam tussen gedaan, en ter garnering moest er een flinke schep slagroom op met een aardbei die ze ook in de gesmolten chocola hadden gedoopt.

( zie foto's ) Het was heel erg moeilijk om te snijden omdat het mes niet door de enorme laag gestolde chocola heen wilde, dus vandaar dat Rianne het met het elektrische mes staat te doen op de foto. Het gevolg daarvan was dat de slagroom en jam aan alle kanten uit de taart kwam maar hij was LEKKER!!! De liefde proefde je er bovenuit! Tja, op zo'n manier is het helemaal niet erg om 42 (!) te worden..... Toch?

Nieuwe planken!

Aanstaande zondag hoop ik jarig te zijn, en op mijn verlanglijstje stonden een paar planken voor boven mijn scraptafel. Het liefst wilde ik planken die minstens 30 of zelfs 40 cm diep zijn zodat scrapalbums en mijn ordners op scrap-maat er ook op zouden passen. Voor degenen die dat niet weten: scrappen is een echte Amerikaanse hobby ( daar liggen in elk geval de wortels van het scrappen ) dus de papiermaat van echt scrappapier is eigenlijk 12 inch x 12 inch, dat is 30,5 cm bij 30,5 cm. Een hele fijne maat om een lay-out te maken, maar een onpraktische maat om spullen op te bergen.
Gert heeft zich een paar uurtjes flink ingespannen want hij moest een grote plank in vier stukken zagen, en toen de randen weer bestrijken ( met een strijkbout, jawel ) met een soort fineer, maar je weet niet wat je ziet! Ik ben er zó blij mee. Al mijn tijdschriften, al het papier is nu van de grond af, heerlijk. Kijk maar eens naar de foto. Voor mij echt een scrapparadijsje. Mijn verjaardag moet nog beginnen maar het eerste cadeau is al binnen….. Dank je schat!

Canvas van Lieke

Dit is de scrapcanvas die ik voor Lieke’s 17e verjaardag gemaakt heb! Voor bijzonderheden lees blogje: Peter, veel suc6 met je studie…

Gekke meiden!

Dit vind ik zelf een heerlijke lay-out. Net zoals het heerlijke meiden zijn die erop staan. Dit zijn onze jongste twee meiden, ze zijn altijd in voor wat anders.. We waren op de camping in Eperlecques van de zomer, en het regende het regende maar. ( weet je nog? ) We hadden al gegeten en ze hadden al gedouchet, maar de inrichting van onze ( nogal kleine ) stacaravan hadden ze zo langzamerhand al gezien. Dus deden ze de achterbak van de auto open, pakten een boekje en…. zaten lekker droog!

Bijna klaar.....

Maandag schreef ik dat Peters 'canvas' bijna klaar was. Nu moeten er nog oogjes onder de foto's gedraaid worden en daar moeten kleine 'tags' aan ( nl.: labels ) met van elk van ons een wens. Ik heb de kaartjes al klaargemaakt compleet met lintje, speldje en bedeltje. Vóórdat Lieke maandag naar Ede vertrok heb ik haar alvast een stift in haar handen geduwd zodat die van haar alvast klaar is. Ze schreef erop: 'Lief broertje, Van laboratoriumkluns tot wonderdokter! See you in de apotheek!
; ) kusje Lieke'.
Ik vind dat extra grappig omdat ze refereert aan het kaartje dat Peter voor haar schreef, nl. 'Lieve Lieke, Van krantenmeisje tot miljonair, óp naar Amerika...! van Peter.' Die zin schijnt uit de film van Pietje Bell te komen met als variatie: van krantenjongen tot miljonair......
De andere kaartjes liggen nog te wachten. De rest beweert geen inspiratie te hebben. Goeie smoes!

Peter - Veel suc6 met je studie!

Lieke werd in augustus 17 en voor haar verjaardag had ik een soort 'afscheids-canvas' gemaakt voor op haar kamer. Zodat ze ons allemaal dichtbij zich zou hebben.... Hij is knalroze geworden met veel felle kleuren en bloemen. Peter vond hem ook erg leuk en vroeg of ik dat voor hem ook wilde doen voor zijn kamer. Ik had het een tijdje uitgesteld omdat hij in december 19 wordt en dat me een leuke gelegenheid leek om het hem te geven. Maar 2 december komt steeds dichterbij dus de laatste week ben ik er druk mee bezig geweest. De ondergrond heb ik groen geschilderd met acrylverf. De letters: Peter, veel suc6 met je studie heb ik gestempeld met foamstempels en daarna versierd met tulip-3d-verf ( zat ook ooit in de pizzadoos van Pien, dankjewel Regina ) De grote foto is dezelfde als die op de lay-out "We", een gezinsfoto. Omdat Peter farmacie studeert had ik het internet afgestruind naar een 'witte ( dokters-) jas.' Die gebruikt hij namelijk elke week voor zijn practicums, en ik moet hem elke week strijken dus die wilde ik persé hebben. Bij de scrapwinkel in Heesch vond ik een pakketje met een doktersjas en allerlei buisjes en stripjes pillen. Geweldig! Ik heb er grif gebruik van gemaakt. Op het klembordje heb ik een bemoedigende bijbeltekst uit Jesaja gezet. Het valt om de drommel niet mee om je ineens in het universiteitsleven te storten als jonge christen, en wat bemoediging is dus wel op zijn plaats! Onderaan de canvas heb ik onze pasfoto's geplakt en er komen nu nog oogjes in de houten canvasrand. Daar hang ik dan 'tags' aan waarop ieder gezinslid een wens mag schrijven. Dit laatste idee had ik voor Lieke ook gebruikt en dat viel goed in de smaak! Hij is dus nog niet helemaal klaar, maar gisteren ben ik een heel eind gekomen.....

Mont St. Michel by Night!

De foto’s voor deze L.O. zijn van de zomer gemaakt. Na een week in Eperlecques gestaan te hebben zakten we door naar Mont St. Michel alwaar het ook regende….. ( helaas ) We hebben een hele dag in de regen door het kleine stadje gelopen. Er zijn nog foto’s dat al onze jassen in de caravan voor de ramen hingen om te drogen. Omdat het ( ondanks het weer ) zo druk was besloten we een keer ’s avonds te gaan. Het was inderdaad aanmerkelijk rustiger en we konden veel beter overal kijken. Hoe later het werd, hoe meer lichtjes eraan gingen. ( en het was droog! ) Het was net een sprookje! Dit is echt zo’n plek waar ik nog eens terug hoop te komen!

We

En na een week Mont St. Michel stonden we nog een dag of vijf op deze camping in de Belgische Ardennen. En dáár hebben we echt het zonnetje gezien! Heerlijk. Toch was het ook wel een beetje weemoedig daar… Lieke moest woensdag aan haar nieuwe opleiding ( HBO Journalistiek ) beginnen en ging dan meteen op kamers. Daarom kwamen mijn ouders haar op dinsdag halen. ( zij hebben ook deze foto gemaakt, want meestal staan we er niet allemaal tegelijk op! ) Ik had echt een knoop in mijn maag toen ze dinsdagavond wegreden. ( ik heb er nog foto’s van die wachten om gescrapt te worden dus dat wordt nog wel een L.O. !) Peter zou de volgende week op maandag beginnen aan zijn studie farmacie in Utrecht. Ook hij ging op kamers zij het dan bij mijn vader en moeder, dat is toch wat vertrouwder. Raakten we dus binnen een week de helft van ons nest kwijt!

Our fabulous four

Deze lay-out heb ik nog maar pas gescrapt, maar de foto is veel ouder namelijk uit 1998. We waren met ons viertal in Artis en de fotograaf heeft toen dit kiekje gemaakt. Als ik naar die gezichtjes kijk verzucht ik echt: waar blijft de tijd! En wat is er veel gebeurd in 11 jaar! Het idee voor de lay-out kwam ik tegen toen ik door het boek van Elsie Flannigan bladerde. ( 52 Scrapbooking Callenges ) Op bladzijde 57 staat een soortgelijke lay-out waarbij de ‘mat’ van de foto wordt gevormd door verticaal opgeplakte stroken papier en lint van verschillende breedte. Eigenlijk gescraplift dus….

Mont St. Michel

Foto’s van de afgelopen zomer. Helaas heb ik geen foto’s van het prachtige Mont St. Michel-eilandje met een stralende zon….. Dus vlak voor we weggingen moest ik toch genoegen nemen met het eilandje in een beetje damperige mist. Gelukkig zijn onze kinderen echte ’scrap’kinderen dus ze poseren ( meestal ) gewillig omdat ze weten hoe belangrijk dat voor hun moeder is! Het papier dat ik gebruikt heb is het leuke ‘Elsie-papier’ van de travelserie. Ik had ook wat leuke travelstickers( nog uit de pizzadoos van Pien ) Verder lekker wat met verf gekliederd en ziedaar: de L.O. was klaar.

Dit is geluk!

De journaling spreekt voor zich: Al vanaf dat de kinderen heel klein zijn krijgen ze bij elke grens die we tijdens de reis naar ons vakantie-adres passeren een ‘grenscadeautje’. Die traditie houden we nog steeds in ere! Maar dit jaar kregen we zelf een ‘grenscadeau’van de kinds: een prachtige mok!

Zomer 2005 - Dagje Honfleur

Dit is één van mijn eerste lay-outs, uit het eerste album dat ik maakte: Vakantie 2005. We waren hier in Honfleur een prachtig, schilderachtig stadje in Normandië. Aan de rand van het haventje zaten ook verschillende mensen te schilderen. Je zou er toch ook zin in krijgen als je die mooie kleuren van die huizen ziet? Die kwastjes waren mijn eerste zelfgemaakte embellishments ( versiering )en de stroken papier zijn van aquarelpapier waar ik lekker op gekliederd heb…..

You

Dit is één van mijn lievelingslay-outs. Ik kwam een soortgelijke tegen in de CK, maar ik weet helaas niet meer in welk nummer. ( als ik hem weer tegenkom zal ik het melden ) Deze foto is van onze oudste dochter Lieke die toen 16 was en nog heftig in de pubertijd. De tekst die onder YOU staat paste zó naadloos bij haar dat ik hem letterlijk overgenomen heb:
You
make my life……
so interesting
ever challenging,
full of laughter,
full of tears,
a test of my patience,
a juggling act,
a learning experience,
and unquestionably
worth it.
mama
Toen ik hem liet zien hield ik mijn hart vast dat ze beledigd zou zijn maar nee hoor. Toen ze de tekst gelezen had zei ze droog: “Leuk, past goed bij mij!” Tja, aan zelfkennis ontbreekt het haar in elk geval niet!

So Happy!

Nu de donkere dagen voor kerst weer aanbreken, denken we weer terug aan verleden jaar toen we in Zwitserland waren. Gisteren zette ik een kerst-cd op en Sanne zei: waarom moet ik nu ineens aan Zwitserland denken? Omdat we die cd ( the Christmas way, van het Oslo -gospelchoir ) verleden jaar bij ons hadden dus….. Kun je nagaan hoe muziek van invloed is op je herinnering! Op deze lay-out zie je Gert en mij in de sneeuw! We waren met de kabelbaan naar Rosswald gegaan, en de skieërs vlogen om onze oren. Hoewel we zelf niet skieën is dat altijd weer een prachtig gezicht… De titiel van de lay-out is ’so happy’ omdat ik zo dankbaar zijn dat we na ruim 20 jaar huwelijk nog steeds heel erg gelukkig met elkaar zijn!

Wouter - Levensgenieter

Als mijn neefje Wouter komt logeren ( het jongste zoontje van mijn broer ), is het feest in huize de Best! Het is een heerlijk ventje die met volle teugen van alles geniet. Natuurlijk heb ik mijn fototoestel op zulke dagen bij de hand, want op deze leeftijd ( hij is vier jaar ) laat men zich nog gemakkelijk fotograferen! En dat is iets dat ik van mijn eigen kinders ( helaas ) niet meer zeggen kan…. Hier was Wouter cake aan het bakken met onze jongste dochter Sanne. Het mooiste hiervan is natuurlijk de garde aflikken. Een prachtige foto vind ik dit, waarbij je nog net dat streepje beslag van de garde naar zijn tong ziet lopen!